Αρθογραφία και αρθρίτιδα: Ποια είναι η διαφορά;

Η αρθρίωση και η αρθρίτιδα είναι ασθένειες στις οποίες επηρεάζονται οι αρθρώσεις. Δεδομένου ότι τα ονόματα αυτών των συμπτωμάτων είναι σύμφωνοι, πολλοί άνθρωποι έχουν σκέψεις για την ταυτότητά τους. Αντιλαμβάνονται αυτούς τους όρους ως συνώνυμα, γεγονός που δείχνει ότι αυτή είναι η ίδια ασθένεια. Ωστόσο, η αρθρίτιδα και η αρθρίτιδα απέχουν πολύ από αυτήν και υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ της. Για να καταλάβουμε πόσο διαφορετική είναι η αρθρίωση, ας μάθουμε τι είναι αυτές οι ασθένειες.

Τι είναι η αρθρίτιδα;

Η αρθρίτιδα είναι ένας συλλογικός όρος που σημαίνει φλεγμονή των αρθρώσεων και συχνά δείχνει πιο εκτεταμένες και πιο σοβαρές παθολογικές διαταραχές στο σώμα. Αυτό σημαίνει ότι η ασθένεια είναι φλεγμονώδη και μπορεί να εντυπωσιάσει τόσο όσο και αρκετές αρθρώσεις.

Υπάρχουν ορισμένες καταγγελίες που συνοδεύονται από την ανάπτυξη αρθρίτιδας:

• Ρευματισμός;
• Αρθρίτιδα;
• Ρευματοειδής αρθρίτιδα.
• Συστηματικός ερυθηματώδος λύκος.
• Ψωρίαση;
• Hemhramatosis.

Υπάρχουν επίσης αντιδραστική αρθρίτιδα που αναπτύσσονται από επιπλοκές για μολυσματικές ασθένειες:

• Γρίπη;
• Σύφιλη;
• Βλεννόρροια;
• Μυκοπλασμόση.
• Χλαμύδια.

Όλες αυτές οι ασθένειες δημοσιεύονται σε ξεχωριστή ομάδα.

Οι φλεγμονώδεις διεργασίες για την αρθρίτιδα επηρεάζουν κυρίως το αρθρικό κύπελλο και το αρθρικό υγρό, το οποίο οδηγεί σε μια ασθένεια (αρθρίτιδα). Ως αποτέλεσμα, η ποσότητα αυτού του υγρού αυξάνεται, το οποίο ερμηνεύεται από την διόγκωση των προσβεβλημένων αρθρώσεων. Ο χόνδρος που καλύπτει τις επιφάνειες των οστών είναι επίσης φλεγμονή και με την πάροδο του χρόνου η διάβρωση που εκφράζει τα οστά σχηματίζεται σε αυτό.

Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα;

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια μη φλεγμονώδη δυστροφική ασθένεια που σχετίζεται με την παραμόρφωση και την καταστροφή του ιστού του χόνδρου στην άρθρωση. Αυτό σημαίνει ότι συμβαίνουν παθολογικές αλλαγές, οι οποίες εκδηλώνεται στη δυστροφία του χόνδρου που ευθυγραμμίζει τις επιφάνειες των οστών. Αν και είναι μερικές φορές μια μακροχρόνια φλεγμονώδη διαδικασία που προκαλεί αραίωση και βλάβη στον χόνδρο. Στους ηλικιωμένους παρατηρείται συχνά επειδή φορούν παλιό ιστό χόνδρου και εμφανίζεται επίσης η οστεοπόρωση, η οποία επηρεάζει αρνητικά την κατάσταση ολόκληρης της υποστήριξης και της μηχανής.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η οστεοαρθρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα με μακρά φορτία στις αρθρώσεις σε νεαρή ηλικία. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει αθλητές, άτομα που υποφέρουν από παχυσαρκία ή άτομα των οποίων η επαγγελματική δραστηριότητα οδηγεί σε μια γρήγορη φθορά της μεταφοράς και του συστήματος κινητήρα.

Τα συμπτώματα της νόσου προκαλούνται από παραβίαση των λειτουργιών του χόνδρου, αφού αραιώνονται και παραμορφώνονται, ο οστικός ιστός αναπτύσσεται, γεγονός που οδηγεί στην ανικανότητα της πλήρους απόδοσης της απόσβεσης και της τριβής των οστών που σχηματίζουν την άρθρωση. Ως αποτέλεσμα, μειώνεται η ποσότητα του αρθρικού υγρού, η οποία θα πρέπει να περιβάλλει τις αρθρικές επιφάνειες.

Γενικοί λόγοι για την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας και της αρθρίτιδας

Δεδομένου ότι η αρθρίτιδα και η αρθρίτιδα επηρεάζουν τις αρθρώσεις και γενικά ολόκληρη η μηχανή φορτίου είναι η κινητήρια συσκευή, αυτές οι ασθένειες αναπτύσσονται λόγω πολλών παραγόντων.

Ας ρίξουμε μια ματιά σε δέκα λόγους που προκαλούν αυτά τα συμπτώματα:

• Παράγοντας κληρονομιάς ·
• Μεταβολικός τραυματισμός ·
• Ανοσοποιητικός παράγοντας (ειδικά στην αρθρίτιδα).
• Συγγενείς ασθένειες δέσμευσης και οστικού ιστού.
• Τραυματισμοί κοινών ·
• Παχυσαρκία, παχυσαρκία.
• υπερβολική σωματική δραστηριότητα ·
• μη ισορροπημένη διατροφή.
• Επίλυση;
• Λοιμώξεις.

Αυτοί είναι γενικοί λόγοι που μπορούν να προκαλέσουν αρθρίτιδα και αρθρίωση. Αλλά εδώ τελειώνει η ομοιότητά τους. Επιπλέον, οι ασθένειες έχουν μόνο διαφορές.

Χαρακτηριστικές αιτίες της ανάπτυξης αρθρίτιδας και αρθρίτιδας

Αιτία προκαλεί αρθρίτιδα:

• Μια μη ισορροπημένη μονότονη διατροφή που οδηγεί σε παραβίαση των μεταβολικών διεργασιών και της ανοσίας (η κακή διατροφή οδηγεί στην ανάπτυξη μολυσματικών ασθενειών και τα δραστικά του συστατικά διεισδύουν στο αρθρικό υγρό και προκαλούν αρθρίτιδα).
• Ισχυρή υποθερμία της άρθρωσης (μια νύχτα στη σκηνή, λούζοντας σε κρύο νερό, κακά κακά παπούτσια και ρούχα).
• Τραυματισμούς (τέντωμα, μώλωπες ή κάταγμα).
• Το κάπνισμα και η παχυσαρκία.
• Ένας τρόπος ζωής.

Οι αιτίες της αρθρίσεως:

• Παράγοντας κληρονομιάς ·
• μεγαλύτερη ηλικία?
• Τραυματισμούς ·
• Μεταβολικές ασθένειες.

Πριν από αυτό, η πρωτοβάθμια (αν η αιτία της νόσου ήταν άγνωστη) και η δευτεροβάθμια (αν η αιτία ήταν γνωστή) ήταν το στάδιο στην ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας. Ενώ οι πιο προηγμένες διαγνωστικές μέθοδοι αναπτύσσονται, αμφισβητήθηκε η κύρια σκηνή, δεδομένου ότι σε όλες τις περιπτώσεις η κύρια αιτία ανάπτυξης της οστεοαρθρίτιδας είναι μεταβολικές διαταραχές με τη μορφή μεταβολισμού υδατανθράκων και σιδερένιων ενζύμων. Ως εκ τούτου, η αρθρέωση μπορεί να εμφανιστεί ως αποτέλεσμα της αρθρίτιδας, αφού η δυστροφία του αρθρικού υγρού δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια μεταβολική διαταραχή. Στις δυστροφικές διεργασίες, η ροή αίματος προς την άρθρωση διαταράσσεται, γεγονός που οδηγεί σε επιδείνωση της διατροφής και στην καταστροφή του χόνδρου.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της αρθρίτιδας που οφείλεται στην αρθρίωση

Ας ρίξουμε μια ματιά στο πόσο διαφορετική είναι η αρθρίωση. Δεδομένου ότι η αρθρίτιδα και η αρθρίωση συχνά επηρεάζουν τις ίδιες αρθρώσεις, εξακολουθεί να υπάρχει ένα ορισμένο πρότυπο στον εντοπισμό της παθολογικής διαδικασίας:

1. Η οστεοαρθρίτιδα συχνά αναπτύσσεται σε μεγάλες αρθρώσεις των κάτω άκρων (αστραγάλους, γόνατα, γοφούς). Επιπλέον, η παθολογική διαδικασία αναπτύσσεται μόνο σε μία άρθρωση. Όλες αυτές οι αρθρώσεις βιώνουν πολύ μεγάλα φορτία καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής, οπότε δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι φορούν και καταστρέφουν και καταστρέφουν λόγω καταστροφικών διαδικασιών. Σπάνια επηρεάζει την οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων του αντίχειρα, των χεριών και των ενδιάμεσων σπονδυλικών αρθρώσεων.
2. Στην αρθρίτιδα, οι αρθρώσεις επηρεάζονται διαδοχικά, δηλαδή η ασθένεια είναι χαρακτηριστική της "πτήσης". Υποθέτοντας ότι η άρθρωση του καρπού ανάβει την άλλη μια μέρα από την άλλη - τον αγκώνα, στην τρίτη - στην άρθρωση του ώμου. Επιπλέον, αρκετές ασύμμετρες αρθρώσεις μπορούν να φλεγμονώσουν ταυτόχρονα.

Εκτός από τον χαρακτηριστικό εντοπισμό της παθολογικής διαδικασίας, υπάρχει μια διαφορά μεταξύ της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως στα συμπτώματα:

1. Στην αρθρίτιδα, ο πόνος εμφανίζεται τη νύχτα όταν ένα άτομο είναι μόνο. Και το πρωί, οι ασθενείς αισθάνονται χαρακτηριστική δυσκαμψία σε όσους επηρεάζονται. Για να ανακουφίσετε την ακαμψία, πρέπει να αναπτύξετε αρθρώσεις. Μερικοί ασθενείς ερμηνεύουν αυτά τα φαινόμενα ως κανόνα και ξεχνούν ότι οι υγιείς άνθρωποι δεν χρειάζονται κοινή ανάπτυξη μετά τον ύπνο. Οι αρθρώσεις σας είναι πάντα κινητές και λειτουργικές. Δεν παρατηρείται τέτοια δυσκαμψία στην αρθρίωση.
2. Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας, όλα συμβαίνουν με την αντίθετη κατεύθυνση. Ο ασθενής ανακουφίζεται με ειρήνη, καθώς ο πόνος εμφανίζεται μόνο όταν κινείται και γίνεται πιο έντονη με σημαντική κινητική δραστηριότητα. Μερικές φορές ο πόνος μπορεί να συμβεί με την αρθρίωση τη νύχτα, αλλά συνδέονται με το γεγονός ότι ο ασθενής αλλάζει τη θέση των προσβεβλημένων άκρων σε ένα όνειρο που προκαλεί πόνο.
3. Η εμφάνιση της άρθρωσης με αρθρίτιδα και αρθρίωση διαφέρει επίσης. Στην αρθρίτιδα, οι αρθρώσεις της μετα -καρπικής φαλαίνα (κυρτά οστά μιας συμπιεσμένης γροθιάς) διογκώθηκαν και διογκώνονται, κοκκινίζουν και γίνονται ζεστά (τοπική αύξηση της θερμοκρασίας). Τέτοια συμπτώματα δεν παρατηρούνται στην αρθρίωση, η άρθρωση φαίνεται απολύτως φυσιολογική. Φυσικά, μπορεί να συμβεί μια κοινή παραμόρφωση στο μέλλον λόγω της ανάπτυξης των οστεοφυτών (ανάπτυξη των οστών των αρθρώσεων), αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχουν συμπτώματα που να είναι χαρακτηριστικά της αρθρίτιδας. Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας, ωστόσο, παρατηρείται μια τραγανότητα στην πληγείσα άρθρωση που δεν προκύπτει με αρθρίτιδα.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η γενική κατάσταση των ασθενών σε αυτές τις ασθένειες. Στην αρθρίτιδα, ένα άτομο αισθάνεται επίσης αδυναμία στην άρθρωση, την ασθένεια της γενικής φύσης: τη θερμοκρασία του υποκειμένου, την ανάκαμψη του παγετού, τον πονοκέφαλο, την απώλεια της όρεξης, το μειωμένο σωματικό βάρος. Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας, το πρόβλημα είναι μόνο σε μη λειτουργική και οδυνηρή άρθρωση και δεν παρατηρούνται γενικά συμπτώματα.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η αρθρίτιδα οδηγεί συχνά στην αρθρίωση εάν η άρθρωση καταστραφεί και τροποποιηθεί λόγω φλεγμονής και η κινητικότητά της διαταράσσεται επίσης. Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας, ωστόσο, παρατηρούνται φλεγμονώδεις διεργασίες στις αρθρώσεις. Δεν είναι τόσο εύκολο να κατανοήσετε τη διάγνωση που πρέπει να μάθετε τη βασική αιτία της ανάπτυξης αυτών των συμπτωμάτων. Η αρθρίτιδα συνήθως εμφανίζεται στο φόντο των λοιμώξεων που έχουν συμβεί στον αρθρικό ιστό και στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας, η παραμόρφωση της άρθρωσης συμβαίνει σε γήρας λόγω τραυματισμών. Φυσικά, η φλεγμονή μπορεί να συμβεί μερικές φορές, αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα.

Διαφορική διάγνωση οστεοαρθρίτιδας και αρθρίτιδας

Προκειμένου να μάθει ποιος λόγος υπήρχαν προβλήματα με την άρθρωση, είναι απαραίτητο να διεξαχθεί διαφορική διάγνωση. Αυτή η διάγνωση περιλαμβάνει τις ακόλουθες κλινικές δοκιμές:

1. Γενική εξέταση αίματος.
2. Γενική ανάλυση ούρων.
3. Βιοχημική εξέταση αίματος.
4. ρευματικές δοκιμές.
5. Αυτοανοσόλες (εξέταση αίματος για αντισώματα).
6. X -ray των προσβεβλημένων αρθρώσεων.
7. Εξέταση του αρθρικού υγρού.
8. Ραδιοϊσοτοπική σάρωση του σκελετού (σε ορισμένες περιπτώσεις) ·
9. Τομογραφία υπολογιστών (CT);
10. Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (CT ή MRI).

Δοκιμή αίματος για αρθρίτιδα και αρθρίωση

Αυτή η διαδικασία είναι υποχρεωτική και απαραίτητη για την κατάλληλη διάγνωση των κοινών ασθενειών. Στην περίπτωση της οστεοαρθρίτιδας, η κλινική εικόνα του αίματος δεν αλλάζει καθόλου, αλλά μπορεί να αυξήσει ελαφρώς το ROE (αντίδραση του οικισμού των ερυθροκυττάρων) σε 28-30 mm, συνήθως με συνηθισμένη συνηθισμένη. Στην αρθρίτιδα, το αίμα αλλάζει πλήρως: τα λευκοκύτταρα ανέρχονται σε 14.000, μετατόπιση της φόρμουλας λευκοκυττάρων προς τα αριστερά, την αντιδραστική πρωτεΐνη της αντιδραστικής πρωτεΐνης επιπέδου C (CRB) και του ROE σε 40 έως 80 mm.

C - Jet στο αίμα

Πρέπει να διεξάγεται βιοχημική εξέταση αίματος για τη διαφορική διάγνωση. Στην αρθρίτιδα, η φλεγμονή ορισμένων ανοσοσφαιρινών, των αντιδραστικών πρωτεϊνών και της αντιδραστικής πρωτεΐνης αυξάνεται, η οποία δεν παρατηρείται στην οστεοαρθρίτιδα. Ο ακριβής παράγοντας που διαγνώσει το επίπεδο της φλεγμονώδους διαδικασίας στις αρθρικές ασθένειες θεωρείται C -αντιδραστική πρωτεΐνη (CRB). Με την αύξηση της πρωτεΐνης, το αρθρικό υγρό αντιδρά στη φλεγμονή με φλεγμονώδεις και αυτοάνοσες διεργασίες στο σώμα, το επίπεδο του αυξάνεται στα 10 mg/L και υψηλότερα. Σε σύγκριση με τους υγιείς ανθρώπους των οποίων η αντιδραστική πρωτεΐνη στο αίμα δεν υπερβαίνει τα 0,002 g/L. Επομένως, ο αυξημένος καθρέφτης της αντιδραστικής πρωτεΐνης στο πλάσμα αίματος υποδεικνύει την ανάπτυξη της αρθρίτιδας.

C - Η αντιδραστική πρωτεΐνη (CRB) είναι μια πρωτεΐνη μιας γρήγορης φάσης που συντίθεται στο ήπαρ. Ενεργοποιεί την ανοσοαπόκριση του σώματος στην εισβολή ενός φλεγμονώδους παράγοντα. Μετά από 24 ώρες, το επίπεδο της αντιδραστικής πρωτεΐνης στο πλάσμα αυξάνεται δέκα φορές. Με την κατάλληλη θεραπεία, η πρωτεΐνη μειώνεται γρήγορα σε φυσιολογικούς δείκτες. Με την οστεοαρθρίτιδα στο αίμα του ασθενούς, οι δείκτες αντιδραστικής πρωτεΐνης παραμένουν φυσιολογικοί.

X -ray των προσβεβλημένων αρθρώσεων

Αυτή η διαγνωστική μέθοδος είναι η δεύτερη πιο αποτελεσματική μετά την κλινική εξέταση αίματος. Σε αυτή την περίπτωση, η αρθρίτιδα διαγιγνώσκεται ακριβώς, καθώς ο βαθμός σχηματισμού των οστών μπορεί να προσδιοριστεί από το πλάτος της στήλης της άρθρωσης στην εικόνα x -Ray. Αυτή η μέθοδος δεν είναι σημαντική για την αρθρίτιδα, αν και σίγουρα συνταγογραφείται ως διαγνωστική τεχνική. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος είναι ατελής επειδή ο βαθμός βλάβης και η καταστροφή του ιστού του χόνδρου δεν μπορεί να παρατηρηθεί στην εικόνα.

Διαφορές στη θεραπεία της αρθρίτιδας και της αρθρίτιδας

Η αρθρίτιδα και η αρθρίωση έχουν διαφορετικές αιτίες και μηχανισμούς ανάπτυξης, έτσι ώστε η θεραπεία τους να είναι κάπως διαφορετική.

Στην αρθρίτιδα, είναι αρχικά απαραίτητο να εντοπιστεί η αιτία της ανάπτυξης της φλεγμονής και να εξουδετερωθεί το συντομότερο δυνατό. Εάν η εμφάνιση της αρθρίτιδας έχει μολυσματική αιτιολογία, ο ασθενής συνταγογραφεί αντιβιοτικά. Με την αυτοάνοση προέλευση της νόσου, η κυτταροστατική και οι ορμόνες συνταγογραφούνται και η διόρθωση του διαιτητή στο σώμα απαιτείται για αρθρίτιδα ουρικής αρθρίτιδας. Ως εκ τούτου, η θεραπεία διεξάγεται με υποβαθμισμένη φαρμακευτική αγωγή.

Με την οστεοαρθρίτιδα, η θεραπεία στοχεύει στην αποκατάσταση του ιστού του χόνδρου και την επιστροφή των λειτουργιών των κοινών. Επομένως, πραγματοποιείται η θεραπεία των χονδροπροστατευτικών, υαλουρονικού οξέος, φυσιοθεραπείας, θεραπείας υγιεινής, ασκήσεων μασάζ και φυσιοθεραπείας.

Δεδομένου ότι τόσο η αρθρίτιδα όσο και η αρθρίωση συνοδεύονται από ένα έντονο σύνδρομο πόνου, η μη -στρατιωτική φαρμακευτική φαρμακευτική αγωγή για εσωτερική και εξωτερική χρήση (δισκία και αλοιφές) με αυτές τις ασθένειες δρουν ως ανακουφιστές πόνου. Τέτοια φάρμακα όχι μόνο εξαλείφουν τον πόνο, αλλά και μειώνουν τα σημάδια της φλεγμονής.

Τόσο η συντηρητική θεραπεία όσο και η χειρουργική θεραπεία χρησιμοποιούνται στη θεραπεία αυτών των συμπτωμάτων. Όλα εξαρτώνται από το επίπεδο και το πεδίο εφαρμογής των αρθρώσεων. Αυτό είναι συνήθως μια θεραπεία με φάρμακα και προθέσεις.

Δεδομένου ότι η χρόνια αρθρίτιδα και η αρθρίτιδα του ασθενούς αυξάνει την πιθανότητα οξείας υποτροπής, η θεραπευτική στρατηγική θα πρέπει να στοχεύει στην πρόληψη και πρόληψη της υποτροπής. Προβλέπεται η ακόλουθη θεραπεία για αυτό:

1. Η χρήση μη -στερεοειδών αντιφλεγμονώδους φαρμακευτικής αγωγής (NSAID). Τα φάρμακα αυτής της ομάδας εξαλείφουν αποτελεσματικά τα σημάδια της φλεγμονής, ειδικά στην αρθρίτιδα, περιέχονται πάντα στο θεραπευτικό σύμπλεγμα και στην οστεοαρθρίτιδα.
2. Η γρήγορη εξάλειψη των μυϊκών κράμπες που εμφανίζονται στους μύες δίπλα στην άρθρωση. Επομένως, παρέχεται η πρόσβαση των φαρμάκων, των θρεπτικών ουσιών και του οξυγόνου.
3. Κανονικοποίηση των μεταβολικών αντιδράσεων. Αυτό είναι δυνατό μόνο αφού σταματήσετε τη φλεγμονώδη διαδικασία.
4. Εκκένωση από την άρθρωση από άλατα ουρικού οξέος (όταν μιλάμε για παραβίαση των μεταβολικών διεργασιών).
5. Κανονικοποίηση του αλκαλικού μεταβολισμού οξέος.

Η σύγχρονη ιατρική έχει επιτύχει τη θεραπεία της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως, αλλά όχι κάθε περίπτωση τελειώνει με πλήρη επιτυχία της αρθρίτιδας ή της οστεοαρθρίτιδας.

Η επίτευξη της επιτυχίας στη θεραπεία αυτών των ασθενειών είναι να ανακουφιστεί η φλεγμονή της κατάσχεσης των αρθρώσεων και των μυών στην εξομάλυνση των μεταβολικών διεργασιών και στην ισορροπία με οξύ-συναισθηματική ισορροπία. Ως αποτέλεσμα αυτών των ενεργειών, αρχίζουν να αποκαθιστούν η άρθρωση, η πλήρης διατροφή, το οξυγόνο και οι μεταβολικές διεργασίες.

Οι συνταγές της παραδοσιακής ιατρικής είναι πολύ αποτελεσματικές στη σύνθετη θεραπεία της αρθρίτιδας και της αρθρίσεως. Η χρήση σας σε αυτή τη μορφή εγκρίνεται επίσης από την επίσημη ιατρική. Θα πρέπει να σημειωθεί αμέσως ότι τα φαρμακευτικά βότανα είναι μόνο μία βοήθεια στον αγώνα ενάντια σε αυτά τα συμπτώματα. Πριν συνεχίσετε με λαϊκές θεραπείες, θα πρέπει επομένως να λάβετε τις συστάσεις στον γιατρό θεραπείας χωρίς αποτυχία.

Τρώγοντας για αρθρίτιδα και αρθρίωση

Όλες οι αρθρώσεις των αρθρώσεων απαιτούν μια ειδική διατροφή διατροφής χωρίς εξαίρεση. Δεδομένου ότι τα συμπτώματα της αρθρίτιδας επηρεάζουν ολόκληρο τον οργανισμό, η πορεία του θα μειωθεί σε ορισμένες περιπτώσεις εξασθενημένες από σοβαρές διαταραχές στο έργο της καρδιάς, των νεφρών και του ήπατος και της οστεοαρθρίτιδας, οδηγώντας τον ασθενή σε αναπηρία και μειώνοντας έτσι την ποιότητα της ζωής του, είναι απαραίτητο να ρίξουμε όλες τις δυνάμεις για την καταπολέμηση αυτής της ασθένειας.

Στο πλαίσιο των παθολογιών των αρθρώσεων, το σώμα θα πρέπει να λαμβάνει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, βιταμίνες και μέταλλα με μια συγκεκριμένη τάση. Η εξομάλυνση των μεταβολικών αντιδράσεων και η ισορροπία οξέος -αλκαλαλικής παρατηρείται στα προϊόντα.

Οι γενικές συστάσεις διατροφής μπορούν να είναι οι εξής:

• Περιορίστε την κατανάλωση κόκκινου κρέατος (χοιρινό, βόειο κρέας, αρνί, άγρια, άλογα).
• Απόρριψη προϊόντων που περιέχουν μεγάλη ποσότητα λιπών και trans λιπών.
• μια πλήρη απόρριψη αλκοόλ.
• Προτίμηση για χαμηλά ψάρια και θαλασσινά.
• Καταναλώνουν μεγάλο αριθμό λαχανικών, φρούτων και βοτάνων (σε κάποια μορφή).
• Κατανάλωση πιάτων που βασίζονται σε χόνδρο: πλημμύρα, ζελέ, ζελέ, μαρμελάδα.
• άφθονο καθεστώς κατανάλωσης ποτών.
• Πάρτε συμπληρώματα διατροφής με ασβέστιο, βιταμίνες Α, D και ομάδα V.

Γενική πρόληψη της αρθρίτιδας και της αρθρίτιδας

Στη θεραπεία της αρθρίτιδας και της αρθρίτιδας, η θεραπευτική στρατηγική είναι η πρόληψη και η πρόληψη της υποτροπής της αρθρίτιδας και της οστεοαρθρίτιδας. Μετά από όλα, η ασθένεια είναι ευκολότερη να προειδοποιήσει παρά να θεραπεύεται. Επομένως, η πρόληψη αυτών των ασθενειών έχει τις ίδιες αρχές:

1. Αποφύγετε την υποθερμία των ποδιών (Foot Fuks). Εξάλλου, είναι αυτός ο τρόπος που είναι το κύριο πράγμα όταν επιδεινώνεται χρόνιες ασθένειες και λοιμώξεις με ιογενείς λοιμώξεις.
2. Δεξιά διάλυμα Χρόνια Brachs (αμυγδαλίτιδα, ιγμορίτιδα, βρογχίτιδα).
3. Απόρριψη δυσάρεστα παπούτσια με ψηλά χτύπημα. Τα άγνωστα παπούτσια δημιουργούν μια πρόσθετη φόρτιση των αρθρώσεων, γεγονός που οδηγεί στην καταστροφή, την παραμόρφωση και την παύλα και την οστεοαρθρίτιδα.
4. Ο αγώνας ενάντια στο υπέρβαρο. Η παχυσαρκία είναι ένα σήμα για τις μεταβολικές διαταραχές και η αρθρίτιδα σχεδόν πάντα συμβαίνει στο πλαίσιο τέτοιων παραβιάσεων.
5. Μέτρια σωματική δραστηριότητα. Η βαριά εργασία ασκεί πίεση και φορτίο στην άρθρωση, η οποία καταστρέφει και φλεγμονή.
6. Να είστε βέβαιος να κολλήσετε σε έναν υγιεινό τρόπο ζωής: συχνά πηγαίνετε στον αέρα, ξεκουραστείτε και τρώτε, πηγαίνετε σε ασκήσεις φυσιοθεραπείας και επισκέπτεστε τακτικά έναν γιατρό.

Η φυσική φυσική αγωγή για την αρθρίτιδα και την αρθρίτιδα είναι ένα πολύ σημαντικό μέρος της θεραπείας σε ένα διαμέρισμα με μασάζ, διατροφική θεραπεία και φυσιοθεραπεία. Προσφέρει επώδυνες αρθρώσεις με θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο και χωρίς την αποκατάσταση και αποκατάστασή του δεν μπορεί να συμβεί.